We komen tot rust

Zwembad, zee en art deco strandhuisjes. En heeeeel erg proberen te verdringen dat het einde echt in zicht is.

Als je hier 's ochtends wakker wordt is de verleiding om even door het raam naar buiten te kijken erg groot. Vanuit je bed kun je namelijk de oceaan zien. Gisteren was het nog donker toen we wakker werden, maar vandaag staat de zon al hoog aan de hemel. 
Ik begin nu wel een 'het-einde-nadert'-gevoel te krijgen. We hebben nog 2 hele dagen, maar we hebben allemaal die gemengde gevoelens die horen bij het einde van de vakantie. Je wilt niet dat het afgelopen is, maar het is ook goed geweest, thuis is vast ook weer fijn, toch? 

Ontbijtje en dan naar het zwembad. We raken er al een beetje aan gewend, maar wat een luxe. Heerlijke zachte bedden, parasols, en die bedden worden dan ook nog eens voor je opgemaakt met een hoeslaken en een lekkere dikke handdoek. Er lopen de hele dag mensen rond om dat voor je te doen, in het begin wilden we helpen, maar dat is niet de bedoeling. We hebben vast al verteld dat er 5 zwembaden zijn, maar we liggen altijd bij hetzelfde, het mooiste bad vinden wij, met uitzicht over het strand.

  

Na de lunch ga ik met het fototoestel richting Ocean Drive. Ik wil foto's maken van de Art Deco gebouwen waar Miami Beach bekend om staat en van de bijzondere baywatch-huisjes. Wel warm hoor op het strand, maar de foto's die het oplevert zijn de zweetdruppels wel waard.....

  
Gauw terug om nog even in zee te duiken. Bert en Sanne liggen al op hun surfboard in de golven. Het water is ook zo heerlijk, graad of 30.

Natuurlijk is hier nog veel meer te doen, downtown Miami, de Keys, de Everglades. Maar Bert en ik hebben besloten dat dit niet de laatste keer is dat we hier zijn. We gaan zeker nog een keer terug. En dan gaan we al die highlights bekijken. Nu gaan we heerlijk uitrusten, lezen en Genieten (nee, die hoofdletter is geen foutje).

O ja, vanavond op Comedy Central de allerlaatste Daily Show van Jon Stewart. Na 16 jaar houdt hij er mee op. De interviews met Obama bijvoorbeeld hebben we in Nederland ook wel gezien. Leuk om dit live in Amerika te zien. En worden wij in Nederland soms gek van de reclame: hier kunnen ze er ook wat van. En vaak dezelfde, we kijken niet echt heel vaak, maar sommige reclames kennen we al.
Jon Stewart houdt het trouwens niet droog. En hij wordt aan het eind toegezongen door niemand minder dan Bruce Springsteen.

Thea