De koffers zijn gepakt

We hadden nog een paar hobbels te gaan, maar inmiddels zijn de koffers er in ieder geval klaar voor. En wij eigenlijk ook wel. 

De dag begint wat minder: ik word wakker met behoorlijk pijn in mijn arm/schouder. Bekend, vaker gehad, dus ik weet hoe lastig het kan zijn om lang in één houding te zitten. Met 10 uur vliegen voor de boeg dus wat minder.... Gelukkig kan ik nog terecht bij de dokter: injectie er in, bijna flauwgevallen en een flinke dosis medicijnen mee (mét medisch paspoort). En inmiddels kan ik mijn arm ook weer aardig bewegen.

Zo'n dag gaat op aan beslissingen nemen: hoeveel shirtjes, wel of geen extra lange broek mee (nee!) en uiteindelijk passen de koffers (2 grote en 2 kleine) dicht. Jippie, alles zit er in! 

Sanne heeft ondertussen ook nog haar rapport gehaald. Gereden door grote broer met rijbewijs. Samen doen ze ook nog de laatste boodschappen en stofzuigen het hele huis. 

Zijn we er echt klaar voor? Het lijkt er wel op. Nu proberen te slapen, om een uur of 6 gaat de wekker.

Thea