Cola en vissen

Een rustige ochtend, een middag met twee 4D-films en 's avonds eten bij een cheerleader.

Vanmorgen eerst maar eens een beetje uitgeslapen. Ontbijten kan hier tot half tien, dus de wekker op kwart voor negen was prima. De nacht was enigszins onrustig omdat de bedden aan de smalle en aan de korte kant zijn maar wat maakt het uit, na de komende nacht slapen we hier nooit meer. Het ontbijt was eenvoudig doch voedzaam. Dit keer stonden zelfs twee wafelijzers op ons te wachten en nadat de Amerikaanse variant op Conchita Wurst, met baardgroei en voorgevel, was uitgebakken kon ons beslagje in het apparaat. Met een beker jus, een beker koffie plus een geroosterde bagel met jam een prima start van de dag. De rest van de ochtend gechilled op onze hotelkamer en even boodschappen gedaan voor de lunch. De Walmart is één straat verderop en is deze reis onze favoriete supermarkt.

Vanmiddag weer naar het Centennial Park gereden één mijl verderop en naar The World of Coca Cola gegaan. Wat een blijheid, wat een optimisme. Direct bij binnenkomst krijg je in een bioscoopzaal een moodfilm van een paar minuten te zien die iedereen weet te raken. Dat kunnen ze erg goed, die Amerikanen.
Als je de verhalen mag geloven zorgt Coca Cola er al sinds het eind van de negentiende eeuw voor dat we fijn samen leven op deze wereld. En dat allemaal dankzij apotheker Pemberton die toen een mengsel maakte dat tot op de dag van vandaag uit dezelfde ingrediënten bestaat. Welke dat zijn blijft het grote geheim, ook wij weten het nog steeds niet terwijl we in de kluis zijn geweest en een 4D-film gezien hebben compleet met schuddende stoelen, wind en een duwtje in de rug waarin op zoek gegaan werd naar hét recept. Verder zagen we reclame-campagnes door de jaren heen en hoorden over de geschiedenis van het nu honderdjarige iconische flesje.

Kregen we ook wat te drinken? Nou, ik dacht het wel. Aan het eind, net voor de giftshop, stonden automaten met allerlei drankjes die de Coca Cola Company overal ter wereld maakt en verkoopt. Dat zijn er in totaal zo'n 3500, ruim 100 daarvan konden we proeven, zoveel als we wilden, de toiletten waren niet voor niks om de hoek. Mijn favoriet is het citroendrankje "Crush" dat in Bahrein verkocht wordt. En bij de uitgang kregen we allemaal nog een flesje cola mee voor thuis. Leuk om hier geweest te zijn.

Daarna deden we nog de attractie die er tegenover ligt. Op zeer dringend aanraden van Rob, we konden niet naar Atlanta gaan zonder het Georgia Aquarium te bekijken. Het is het grootste aquarium van de wereld en ze hebben er whale sharks, walvishaaien. Goed dat we naar Rob geluisterd hebben, het aquarium is adembenemend! Je loopt er door glazen tunnels onder het water door met enorme vissen boven je, ziet er pinguïns op een paar centimeter afstand, komt zeepaardjes, kwallen en enorme krabben tegen, maar ook zwaardvissen, roggen en clownvissen die we kennen uit 'Finding Nemo'. En dan vergeet ik bijna te vertellen over de dolfijnenshow die we ook nog hebben gezien. Een half uur lang spektakel, waarbij de dolfijnen en hun trainers een hele serie kunsten doen. Op rij 8 hielden we het net droog, maar op de rijen voor ons werden mensen kletsnat doordat de dieren niet helemaal per ongeluk met hun staart water de tribune opspatten. En we mochten weer met een brilletje op naar een 4D-film, maar die was echt te kinderachtig voor ons. Toen het aquarium sloot om 8 uur hadden we net alles gezien.

Downtown hebben we bij een typisch Amerikaans restaurant echte burgers gegeten. Er hingen minstens 20 televisieschermen in de zaak en op de meeste daarvan was baseball te zien. Onze waitress introduceerde zichzelf als zijnde cheerleader, daarom had ze zo'n harde stem, maar ze zou proberen rustig te praten. Thea bestelde pasta, voor het eerst sinds dagen had ze echt zin in eten en smaakte het ook goed, dat zijn hoopvolle signalen! Met spijt laten we Atlanta achter ons, wat een leuke stad! Morgen weer rijden, Savannah is het reisdoel.

Goodnight!
Bert

Oh ja, in het kader van de bordjes: van bescheidenheid is nog nooit iemand rijk geworden

...en in het Hard Rock Café is niet iedereen welkom