Bij Elvis!

Presley, King, Stax, Sun, maar toch vooral vijf eenden...

Al maanden geleden wisten we dat we vandaag om 11.30 uur op Graceland werden verwacht. 

Pas eergisteren bekende Thea dat ze heel groot Elvis-fan is geweest. Sinds dat moment hebben we dankzij Spotify alle hits weer gehoord.
Daar stonden we vanmorgen, in de rij voor het busje. Koptelefoon en iPad gekregen voor de tour, afgezet bij de voordeur van hét huis en gaan. Het was onvoorstelbaar Amerikaans, heel knap hoe ze zo gesmeerd zoveel mensen door dat eigenlijk best kleine huis weten te persen. En iedereen toch de ruimte geven om alles te kunnen zien en foto's te maken. Wat geweldig! 

We gingen van de woonkamer naar de slaapkamer van Elvis' ouders, naar de eetkamer, de keuken, de kelder en uiteindelijk via de jungleroom aan de achterkant naar buiten. In die kelder een mancave met drie televisies en veel platen, maar ook nog een aparte ruimte met een poolbiljart.

We mochten het allemaal zien. Net als het kantoor van zijn vader, alle gouden en platina platen die hij kreeg, zijn extravagante pakken, het zwembad, zijn auto's en vliegtuigen, de squashruimte, ja zelfs zijn graf en dat van zijn ouders en zijn oma. We hebben alles gezien, behalve zijn badkamer en slaapkamer. Uit piëteit mochten we daar niet komen, werd uitgelegd op de iPad. Ook een dode ster heeft recht op privacy.

We hebben er een paar bijzondere uren beleefd, zeer de moeite waard. In de auto meteen de radiozender opgezet die live vanaf Graceland 24/7 Elvishits uitzendt. Ook in Nederland gewoon te horen: http://siriusxm.com/elvisradio

Na JFK en Elvis door naar het volgende slachtoffer op onze reis. We reden naar het Lorraine Motel waar Martin Luther King op het balkon voor zijn hoteldeur werd doodgeschoten. Die plek is vanaf de straat te zien, binnen in het motel zit nu het Civil Rights Museum, maar daar hadden we geen puf meer voor. Al zoveel indrukken opgedaan en zo warm. 

In onze koele auto rijden we langs andere memorabele plekken: het Stax Museum dat een beroemde platenstudio was waar Otis Redding en bijvoorbeeld The Staple Singers werkten. En de Sun Studio waar Elvis Presley zijn eerste hits opnam. De foto's hou je van me tegoed, die mag ik niet meer posten, anders ga ik over het dagmaximum heen.

Maar dan het absolute hoogtepunt!
Om vijf uur móesten we in het Peabody Hotel zijn, want daar gaan om die tijd de vijf eenden die de hele dag in de fontein in de lobby zwemmen weer naar hun penthouse boven in het hotel. Ze worden over de rode loper naar de lift begeleid en dat elke middag weer, al sinds 1943. Je verzint het niet... De hele lobby staat vol met mensen die net als wij niet kunnen geloven dat dat zo is. Nou geloof me, het is zo. We hebben al veel dwaze dingen gezien en meegemaakt in Amerika, maar dit slaat alles.

Qua eten doen we het opvallend rustig aan sinds we vandaag dit schrikbeeld tegenkwamen. Zo dik hadden we nog niet gezien. Ik kon het niet laten heel discreet (ingezoomd van afstand) een foto te maken.

Veel gezien, veel gedaan, nog even bij BB Kings Blues Club en de andere kroegen in Beale Street kijken en daarna slapen.
'Are you lonesome tonight...'

Bert