Gisteren The World of Harry Potter, vandaag Little Cuba

3 augustus 2015 - Miami, Florida, Verenigde Staten

Gisteravond laat kwamen Sanne en ik uitgeput thuis en zat ons verhaal in de blog vertellen er niet meer in. Vandaag ging de reis echter door naar Little Cuba, beter bekend als Miami.

Na een goede nacht slaap worden we voor de laatste keer wakker in Orlando. Vandaag gaan we naar Miami, met Universal Studio's nog in ons hoofd. Af en toe dromen Sanne en ik even weg, en beleven we de dag van gister weer opnieuw.

Het is vijf over acht 's ochtends, enkele minuten na de opening van Islands of Adventure, een Universal park in Orlando. Gespannen zitten we in de Hulk ride, nog niet wetende wat er komen gaat. Dan schieten we weg. Het is een heel snelle achtbaan die lekker vaak over de kop gaat. We gaan er gelijk nog een keer in, want er is toch geen wachtrij.

The Incredible Hulk

Na een stevig laatste ontbijtje met weer lekkere geroosterde broodjes pakken we onze spullen in. Ik ben uiteraard als eerste klaar, dus ik ga nog even op de bank zitten. Voor ik het doorheb begint er alweer een nieuw visioen.

We lopen een brug over en daar doemt Hogwarts op. Sanne begint te springen van enthousiasme bij het zien van dit spektakel, waarin ik haar zeker geen ongelijk kan geven, want het is werkelijk schitterend gemaakt. We gaan het kasteel in voor de ride die daarbinnen op ons wacht. Het is wat later in de ochtend dus er beginnen nu wel wachtrijen te ontstaan, maar dat is bij deze attractie helemaal geen probleem. We komen namelijk langs allerlei Harry Potter attributen en de pratende schilderijen houden ook de sfeer erin. De attractie zelf overtreft dit echter met gemak. In een ride die bewegende bomen en spoken combineert met in 4D rondvliegen op een bezem voel je je een paar minuten een echte Harry Potter. 

Sanne in extase

We rijden over the less stressway, beter bekend als de Florida Turnpike. Deze tolweg brengt ons naar Miami, de eindbestemming van deze dag, en... ook die van deze Amerika reis. Onderweg neemt het aantal palmbomen toe, en daarmee ook onze innerlijke geluksbubbels. Het aantal van deze algemeen geaccepteerde geluksmaatstaven verviervoudigde echter toen we ons penthouse inliepen en het uitzicht zagen. Niet alleen zagen we een heerlijk zwembad onder ons balkon, ook de zee ligt binnen het bereik van een denkbeeldige steenworp. Even later liggen we aan dit zwembad, en ik voel me wegzakken in een diepe zen. Alles begint te trillen opeens was Universal daar weer. 

Diepzinnige zeegedachten

Het is goed geweest dat we 's ochtends al direct toen het park openging naar binnen zijn gegaan. Toen stonden er namelijk nergens wachtrijen, nu staan er soms wel wachtrijen van een uur. Gelukkig zijn er nog genoeg andere dingen te doen. We hebben lekker geluncht en door het park gelopen en naar alles gekeken. Het park is ingedeeld in thema's, zo is er dus een Harry Potter wereld, maar ook bijvoorbeeld Jurassic Park en Marvel hebben hun eigen gebied. Hier hebben we in alle winkeltjes rondgekeken, die leuk op thema zijn aangekleed. Nu is het echter avond en het is alweer wat rustiger. Het begint donker te worden en alles is schitterend verlicht. We eindigen de dag waar we begonnen zijn en stappen voor de vijfde keer in de Hulk achtbaan. Als we het park om 10 uur 's avonds uitlopen is er vuurwerk boven de Universal wereldbol. We zien het echter al bijna niet meer, de vermoeidheid van 14 uur pret in het Universal park laat geen andere gedachten dan die aan ons bed meer toe.

Tom Knight Rider

Ik schrik op uit mijn zen door het geluid van drie plonzen. Mijn lieftallige reisgenootjes zijn het zwembad ingesprongen en ik spring er vrolijk achteraan. 

Bankje, bedje, zwembadje, zonnetje

Na heerlijk afgekoeld te zijn trekken we allen onze mooie pakjes aan en lopen we naar de restaurantjes. We eten in een Cubaans restaurant waar de helft van de obers alleen Spaans spreekt. Het eten is ook erg onamerikaans en daar zijn we erg blij om na drie weken vet Amerikaans eten (als je in je haast vet-arm las... nee, het tegenovergestelde). We lopen terug naar ons hotel langs het strand. Opeens valt Sanne neer en lijkt ze in een soort hallucinatie te zijn. We zijn echter niet bezorgd, het is slechts een aanval van het ongevaarlijke pretparkherinneringen-virus.

Cubaans smullen

Tom

Foto’s

5 Reacties

  1. Annet:
    4 augustus 2015
    Geweldige avontuurtjes Tommetje!
  2. Frida:
    4 augustus 2015
    Wat jammer dat het alweer voorbij is. Ik heb genoten van al jullie verhalen en foto's. Al ben ik zelf nooit in de V.S. geweest, ik "voelde" de Amerikaanse sfeer. Dat zegt toch wel iets hè.
    Een goede terugreis en fijn dat jullie binnenkort weer dichtbij zitten.
    Frida.
  3. Ton:
    4 augustus 2015
    En mooi geschreven weer.... Die achtbanen zouden echt niks voor mij zijn, zelfs niet voor het ontbijt. Heel veel plezier in Miami !!!
  4. Gerrit:
    4 augustus 2015
    Ja Tom, na een dipje vorige keer is dit weer een verhaal dat zo maar in aanmerking komt voor de golden globe reisblog award.
    Alleen voor deze verhalen al vind ik het jammer dat het einde in zicht is.
  5. Johan verweij:
    4 augustus 2015
    Goed verhaal, terwijl ik lees over de Hulk, zit ik hier met een teiltje naast me!