Hapjes, wandeltjes en zonnetjes

Vrolijke lachjes op een zonnig dagje in het kleurrijke New Orleans bij het uitstapje naar de drukke maar gepalmboomde Canal Street.

Vanochtend worden we wakker met de jazz nog nagalmend in onze hoofdjes. 's Ochtends lopen we eerst naar Jackson Square, waar de imposante St. Louis Cathedral staat. Hier maken we een selfie met onze supergave ultramegadeluxe selfiestick. Na deze schattige selfie lopen we allen met blijdschap in ons hart en een lach op ons gezicht door, niets kan onze vreugde nog verstoren. 

Uiteindelijk komen we uit op Canal Street, een aanrader van onze tourguide van gisteren. Dit was in vroeger tijden altijd neutral ground geweest, o.a. tussen de Amerikanen en de natives (indianen) en tussen de Amerikanen en de Spanjaarden. Nu was het een drukke weg geworden, maar wel lekker vrolijk door de palmbomen. De schattige, gekleurde, ouderwetse huisjes moesten hier plaats maken voor de gigantische, bijna-wolkenkrabber gebouwen. In deze straat zat het ons aangeraden Ruby's Slipper. Het was helaas al 3 voor 2 en het restaurant bleek maar tot 2 open te zijn. We liepen dus verder en kwamen uiteindelijk uit bij een ander leuk restaurant, waar we lekkere salades hebben gegeten. Toen we klaar waren hebben we onze spullen niet opgeruimd want dat leek ons gedoe (net tapas). 

Na het eten gingen we naar het Louis Armstrong park, de trompettist van het nummer 'uncle Satchmo's lullaby' dat zijn algemene bekendheid verwierf door de cover van Sanne en Tom (copyright Bekra video's Apeldoorn). In dit park was ook een groot standbeeld van de man, maar Sanne en Tom werden gek genoeg niet genoemd. 

's Avonds aten we echt origineel New Orleansig. Het was pittig lekker maar wel erg pittig. Na het eten gingen we naar Bourbon street. Onderweg ernaartoe kwamen we langs een op straat spelende band, met daarvoor een swingende oude man. 

Bourbon street was erg gezellig. Het was er erg druk met in elke club live muziek. Ook buiten op straat was het erg gezellig, met allemaal dansende gekkies, en wat luitjes met een gigantisch kruis die de mensen probeerden te bekeren. We liepen nog wat verder de straat door, maar toen de vrolijke livemuziek plaatsmaakte voor strippers besloten we dat het tijd werd om terug te gaan. Terug in het hotel gingen we niet al te laat naar bed, want morgen moeten we weer vroeg op. 

Groetjesss,
Tom

On the next episode of TBTS IN THE US, our favorite travelers get on a train, and something pretty extraordinary happend. What exactly you'll read tommorow, make sure to stay tuned!