Shop till you drop

Waar moet je zijn als het regent? In de auto of in een winkel. En nog één en nog één...

Ben ik nu alweer aan de beurt voor een blog? Dan zijn we al weer vier dagen verder. Het gaat hard, waarom gaat de tweede helft van een vakantie altijd veel sneller dan de eerste helft? Mooie vraag voor Bureau Kijk in de Vegte.
Wat hebben we heerlijk geslapen, net als thuis allemaal een eigen kamer, net als thuis heerlijke bedden. Maar dan ook nog eens met heel zacht aanvoelende lakens, nog even en ik kruip er weer in. Eerst nog vertellen over vandaag.

Rond half elf zijn we opgestaan, hebben we de ontbijttafel gedekt, gegeten, even een paar dingen gestreken die we gisteren gewassen hebben en daarna zijn we vertrokken voor het rondje dat Sanne gepland heeft. Eerst verkennen bij Universal, daar gaan Tom en Sanne morgen naartoe. Het park gaat om 8 uur open, goed om vast te weten waar het 'drop off-point' is zodat ze morgenvroeg echt als eerste in de Hulkride kunnen zitten die altijd de langste wachttijd heeft. Daarna doorgereden naar de outlet hier in Orlando. Het is bewolkt en er zijn flinke regenbuien voorspeld, dus dan is zo'n winkelcentrum prima. Op weg naar de outlet reden we langs Ron Jon, dat is de surfwinkel waar de surfboards vandaan komen die we gisteren kregen. Bij één surfboard ontbreekt een plastic schroef waardoor het touwtje niet vast blijft zitten. In plaats van zelf hobbyen bedenken we dat we voor één of twee dollar vast wel zo'n dingetje kunnen kopen. Helaas blijken ze die niet los te verkopen. Maar of we het surfboard bij ons hebben? Want dan kunnen ze het omruilen. Sanne begint nog over dat we geen bonnetje hebben, maar nog geen vijf minuten later lopen we schaterlachend met een gloednieuw exemplaar de winkel uit. 'Service' is vast geen Frans maar een Amerikaans woord.

Bij de outlet zijn we minder voordelig uit, daar lukt het niet om de creditcard in de zak te houden. 40 tot 60 procent korting is prachtig, maar de rest moet toch echt betaald worden. En shoppen maakt hongerig, dus kregen we ook nog een rekening van de Italiaan voor vier pizza's en drie heerlijke, écht Italiaanse cappuccino's. Best lekker zo'n regendagje en een temperatuur van 75 graden (een graad of 24 Celsius). Het is de eerste dag dat we niet hoeven te vluchten in airco, de eerste dag dat we niet zweten!

Inmiddels liep het tegen vijf uur en hadden we nog twee punten te gaan in het lijstje van Sanne. Eerst de langverwachte boekwinkel: Barnes & Noble. Ook daar ben je zo weer een uur onder de pannen. En ook daar blijft de creditcard niet ongebruikt. Behalve eindeloos veel boeken hebben ze er ook een afdeling met muziek. Daar stond ik zo maar even met 'Abbey Road' van The Beatles in mijn handen, op vinyl, prachtige hoes, niet gekocht, knap hè!

Het rondje eindigde bij de Walmart, onze hofleverancier. Het French bread daar is onovertroffen en al weken in de aanbieding voor 1 dollar (normaal $1,68, zeggen ze). Want na de pizza van vanmiddag zijn een broodje, een kaasje en een soepje voldoende. En een filmpje. Ook van de Walmart. 

'Five-year engagement' kijken we tijdens en na het eten. Daarna regelen we twee kaartjes voor Universal voor morgen met iPad en creditcard en gaan Tom en Sanne vroeg slapen. Hun wekker gaat om half 7. Thea en ik drinken nog een wijntje, pakken de afwasmachine in en zoeken dan die heerlijk zachte lakens weer op. Van mij mag dit eeuwig duren, maar ik ben bang dat de creditcard dat niet redt.

Nice weekend!
Bert

Oh ja, nog een gek bordje: bij elk zwembad staat hoeveel mensen er maximaal in mogen, State Law waarschijnlijk...

En bedankt voor alle leuke reacties op onze blogs, die maken het extra leuk om elke dag vast te leggen wat we hier beleven. Daardoor realiseren we ons extra goed hoe bijzonder het is om deze reis met z'n vieren te maken.